مردم نو- انتخابات، به عنوان مهم ترین عرصه حضور مردم در صحنه تصمیم گیری برای تعیین سرنوشت خویش در جوامع مردم سالار شناخته می شود و انتخاب نامزدهای مورد نیاز برای تصدی مسئولیت ها، اهمیتی معادل تعیین آینده یک نظام و مملکت را در پی دارد.
شکل گیری جمهوری اسلامی که نظامی مبتنی بر مردم سالاری دینی است، نمایانگر اهمیت اراده و تصمیم مردمان این سرزمین در تعیین سرنوشت خویش است؛ لذا از آن به بعد به طور متوسط هر ساله یک انتخابات برای تعیین رییس جمهور، نمایندگان مجلس خبرگان رهبری، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، شوراهای اسلامی شهر و روستا و … برگزار گردیده است.
در اندیشه فقهای شیعه میان حقوق و تکلیف اجتماعی همواره تلازم وجود دارد. در حیات اجتماعی که قلمرو آن وسیع تر از زندگی فردی است، حقوق فردی افراد در اجتماع مبدل به حقوق اجتماعی می گردد و تعامل افراد در آن، حقوق دیگری را ایجاد می کند. لازمه حفظ کرامت انسانی، رعایت حقوق افراد در اجتماع بشری و تعهد سپاری در عدم تخطی از آن است؛ بنابراین در قضیه انتخابات و رای در حکومت اسلامی همین معنا را می توان یافت. یعنی رای دادن هم حق است، چون تعیین سرنوشت مردم را به خود مردم داده است و هم رای دادن تکلیف است.
حضرت امام خمینی (ره) بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران، بارها ضمن تأکید بر تکلیف بودن شرکت در انتخابات، نتیجه حضور مردم را حفظ نظام جمهوری اسلامی از تهدیدهای دشمنان دانسته اند و با توجه به اینکه حفظ نظام اسلامی نیزطبق دیدگاه ایشان از واجبات است؛ در نتیجه می توان دریافت که حضور در انتخابات و شرکت در آن نه تنها یک وظیفه اجتماعی است؛ بلکه از واجبات دینی و شرعی نیز به حساب می آید. رهبر انقلاب اسلامی، حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله العالی) نیز همچون بنیانگذار انقلاب اسلامی بر ارتباط و تلازم حق و تکلیف شرکت در انتخابات تأکید ورزیده و اهمیت آن را از جهت ناامید شدن دشمنان از طراحی¬ها و خنثی شدن توطئه¬های آنان و در نتیجه حفظ نظام اسلامی، یک تکلیف تلقی کرده¬اند.
بر همین مبنا ضمن تأکید بر حق افراد برای شرکت در انتخابات و لزوم مشارکت ملی، باید گفت که اگرچه رأی دادن برای تک تک افراد به عنوان حقی شمرده می شود؛ اما با در نظر گرفتن جایگاه افراد در نظام اسلامی، حضور در انتخابات به لحاظ ارتباط این حق با حقوق دیگران و نیز از جهت حفظ نظام اسلامی از خطرات و تهدیدات، در عین یک تکلیف و وظیفه نیز قلمداد می شود.