مردم نو: اسناد جمع سند است. سند در لغت به معنی دلیل، رسید، قبض، مدرک و نوشته‌ای که در خور استناد یا استفاده باشد. در تعریفی دیگر سند عبارتست از اطلاعات مضبوط نوشتاری، دیداری و شنیداری که دارای ارزش نگهداری است. می‌توان گفت اسناد و مدارک، میراث مکتوبی است دربارۀ زندگی روزمرۀ مردم و خالی از شائبه، دروغ، تظاهر، اغراض خصوصی و ملاحظه کاری‌ها می‏باشد و از آنها با نام اسناد ملی یاد می‌شود و از قدیمی‏ترین ایام حتی در جوامع باستانی نیز، شناخته شده ودارای اهمیت‏ بوده‏اند. اولین نشانه‌های استفاده از اسناد در ایران، به دوران هخامنشیان و در حدود ۲۵۰۰ سال پیش باز می‌گردد.
اسناد ملی با دربرداشتن بخش عظیمی از جزییات تاریخی، به منزله شناسنامه و هویت ملی هر کشوری است. آنها گنجینه‌ای گرانبها ازمیراث مکتوبی است که مانند پلی، بین گذشته و آینده یک سرزمین ارتباط برقرار می‌کند و می‌بایست از آن محافظت به عمل آید. این اسناد مجموعه‌ای از اندیشه‌ها، ارزش‌ها، فرهنگ و تغییر و تحولات ملت‌ها هستند که بخش بزرگی از گذشته را بازگو می‌کنند؛ همچنین از نسخ خطی نادر، کتاب‌ها، اسناد و انتشارات قدیمی که دارای اهمیت ویژه می‌باشند، با عنوان اسناد و میراث مکتوب یاد شده و یکی از نمادهای مهم تاریخ است. اسناد ملی و میراث مکتوب کشورها، تاریخچه چندهزارساله آنهاست. سیر تمدن حکومت‌ها، فرازها و نشیب‌ها و تفسیررویداد‌های تاریخی، آن چیزی است که در اسناد، به جای مانده و قابل بررسی و شناسایی است.
بی تردید یکی از مهترین منابع مکتوب برجای مانده از دوران گذشته، اسناد اداری، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، نظامی و دیوانی جوامع مختلف بشری می‌باشند. با تکیه براین اسناد است که وقایع سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی هر جامعه‌ای بنابرمقتضیات زمانی و مکانی آن جامعه، روشن می‌شود. در واقع اسناد برجای مانده، احیاگر روح جوامع گذشته بشری هستند که مانند پلی به ادوار گذشته می‌باشند. اسناد، از دوران اختراع خط و ثبت و ضبط حوادث و رویدادها تا دوران اختراع صنعت چاپ، مهم ترین منبع مکتوب محسوب می‌شدند که مورخان با استناد به آنها، به صحت و سقم مطالب خود پی برده‌اند و با مدارک مستدل و مستحکم‌تر به بررسی حوادث و رویدادهای تاریخی پرداخته‌اند.
بر همین اساس، درمیان منابع تاریخ‌نگاری وازمیان تمامی دارائی‌های ملی، اسناد ملی، باارزش‏ترین و گرانبهاترین میراث مکتوب هر کشوری به شمار می‏روند و دارای اصالت و اعتبارهستند؛ زیرا حاصل علم و تجربۀ گذشتگان هستند و در حقیقت هدیۀ نسل‌های پیشین به نسل‌های امروزی می‏باشند؛ اسناد ملی در واقع دارایی منحصر به فرد یک ملت است و همه نسل‌ها موظف به نگهداری از آن‌ها هستند؛ لذا به منظور سازماندهی، جمع‌آوری، نگهداری و اطلاع رسانی اسناد در سراسر جهان، موسسات و سازمان‌هایی تاسیس شده که وظایف و اهداف این سازمان‌ها یکسان است و با عناوین مختلفی همچون مرکز اسناد ملی، مرکز مدارک علمی، مرکز مدارک و اسناد ملی، سازمان اسناد ملی و آرشیو ملی از آنها یاد می‌شود.
در تقویم ملی ایران، ۱۹ اردیبهشت، سالروز ولادت شیخ کلینی، به عنوان روز اسناد ملی و میراث مکتوب نامگذاری شده است که نشان از اهمیت و ارزش اسناد و میراث مکتوب در حفظ هویت ملی ایرانیان دارد.